ประวัติภาควิชาวิศวกรรมสำรวจ

ในระหว่าง พ.ศ. 2494-2495 ประเทศไทย ได้ดำเนินการผลิตแผนที่จากรูปถ่ายทางอากาศอย่างจริงจัง เพื่อผลิตแผนที่ภูมิประเทศให้แก่หน่วยงานของรัฐหลายหน่วยงาน เช่น กรมชลประทาน การรถไฟ กรมทางหลวง เพื่อนำไปใช้ในการวางแผนพัฒนา การเกษตร การชลประทาน การคมนาคม และใช้ทางทหารด้วย องค์กรที่ผลิตแผนที่นี้คือ กรมแผนที่รูปถ่ายทางอากาศ ซึ่งมีศาสตราจารย์ พลโท พระยาศัลวิธานนิเทศ เป็นเจ้ากรมคนแรกที่ทำหน้าที่บริหาร ในการนี้ มีความจำเป็นต้องใช้ช่างรังวัดจำนวนมากและต้องมีคุณภาพทั้งทางทฤษฎีและปฏิบัติภาคสนาม โรงเรียนแผนที่ทหารเป็นแหล่งเดียวที่ผลิตได้ แต่ได้จำนวนน้อย ที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้ผลิตบัณฑิตวิศวกรรมโยธา มีความรู้ในการรังวัด ทำแผนที่เช่นกัน แต่จะหนักไปทางด้านทำแผนที่ในงานวิศวกรรม เช่น แผนที่งานสร้างทาง อ่างเก็บนํ้า และบัณฑิตวิศวกรรมโยธาเหล่านี้จะเข้าทำงานด้านวิศวกรรมโยธา

คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มองเห็นความขาดแคลนวิศวกรสำรวจ จึงได้ตั้งภาควิชาวิศวกรรมสำรวจขึ้น โดยแยกออกมาจากภาควิชาวิศวกรรมโยธา เมื่อ พ.ศ. 2498 ให้ปริญญาวิศวกรรมศาสตรบัณฑิตสาขาวิศวกรรมสำรวจ หลักสูตรเน้นหนักทางด้านรังวัด ทำแผนที่ ผลิตแผนที่ทั้งภาคพื้นดินและใช้รูปถ่ายทางอากาศ ซึ่งเป็นหลักสูตรเท่าเทียมกับต่างประเทศ